34/29
Geri dönüşlerde, bir aile Jüpiter’de kurtuluş vaat eden kozmik bir tarikata katılır. Geçmişleri mücadelelerini açığa çıkarırken, genç kızları tarikata katılmak veya Dünya’da kendi yolunu çizmek arasında seçim yapmak zorundadır. Jüpiter’in yeniden yapımı (2019). Jüpiter, bizi genç bir kızın iç dünyasına çekmeyi başaran, yalnızca kendinden şüphe duymanın zorluklarıyla değil, aynı zamanda engelli küçük kardeşinin çilesiyle ve ebeveynlerinin deliliğe sürüklenmesiyle de boğuşan incelikle hazırlanmış bir filmdir. Bilim kurguya, hatta psikolojik korkuya yaklaşan baş döndürücü bir manzara ve mekandır. Filmden sonraki bir tartışma sırasında, ilk yorumun ebeveynlere karşı bir empati olduğunu fark ettim. Dünyanın çılgınlığı ve dehşeti içinde çocukların trajik ve açıklanamaz bir şekilde görmezden gelindiğini söylemek zorunda kaldım. Hatta birçok yetişkinin yardım edilemeyeceğini bile fark ettim. Yönetmen, onların ”iyi demokratik topluma” yeniden entegre edilmeleri gerektiğinde ısrar etti ve hatta korkunç eylemlerinden habersiz olduklarını söyledi (iyi niyetliler). Ancak, filmi yetişkinlerin sıkıntıda olduğu kırılganlıkların bir incelemesinden çok çocukların kırılganlığına bir övgü gibi görünüyor. Not: Uluslararası Yarışma’da yer alan bir film için Sofya Film Festivali’nde GENÇ JÜRİ ÖDÜLÜ’nü kazandı.